0.0/5 овоз (0 овозҳо)

ИСТИОРА ВА НАҚШИ ОН ДАР СОЗМОНИ ВОҲИДҲОИ ФРАЗЕОЛОГИИ ЗАБОНИ АДАБИИ МУОСИРИ ТОҶИКӢ

Муаллиф (он)

Дўстзода Ҳамрохон Ҷумъа

Чакидаи мақола

Нақши истиора дар созмони ВФ забони адабии муосири тоҷик баррасӣ шудааст. Истиораи забонӣ дар баробари дигар воситаҳои тасвири бадеӣ дар ташаккули воҳидҳои фразеологии забони тоҷикӣ нақши муассир дорад ва ин гуна фразеологизмҳоро метавон воҳидҳои фразеологии истиоравӣ унвон кард. Истиораи таркиби ифодаҳои рехта ба воситаи маҷоз сурат гирифта, ифодаи хубтару беҳтари мафҳум дар воҳиди фразеологӣ мебошад, ки миёни онҳо аз ягон ҷиҳат умумияти монандӣ ба назар мерасад. Зоҳиршавии онро дар воҳидҳои фразеологӣ метавон ба равшан ва пўшида ҷудо намуд, ки дар бархе аз онҳо истиорашаванда сарфи назар мешавад. Хулоса шудааст, ки ба монанди ташбеҳ ва муболиға истиора низ дар мундариҷаи маъноии воҳидҳои фразеологӣ тобишҳои гуногуни маъноиро ба вуҷуд меорад.

 

Калидвожаҳо

Калидвожаҳо: истиора, истиораи забонӣ, воҳидҳои фразеологии истиоравӣ, мафҳум, калима, маъно, истиораи равшан, истиораи пўшида

 

Пайнавишт

I.          Адабиёти илмӣ

1.         Аҳадов Ҳ. Мафҳуми маҷоз ва киноя дар лексикографияи тоҷик/ Ҳ. Аҳадов // Забоншиносии тоҷик. – Душанбе: Дониш, 1980. – С.31-39.

2.         Бессарабова, Н.Д. Метафора как языковое явление / Н.Д. Бессарабова // Значение и смысл слова /Под ред. Д.Э.Розенталя. – Москва: МГУ, 1987. – С. 156-173.

3.         Бобоев Ю. Назарияи адабиёт. – Душанбе: Маориф,1992. - 372 с.

4.         Дўстов Ҳ. Воҳидҳои фразеологии ташбеҳӣ дар забони адабии муосири тоҷикӣ / Ҳ. Дўстов. – Душанбе, 2014. – 186 с.

5.         Маджидов Х. Фразеологическая система современного таджикского литературного языка / Х. Маджидов. – Душанбе: Деваштич, 2006. – 406 с.

6.         Мальцева Л.И., Еремеева Е.В. Средства художественной выразительности (подготовка к ОГЭ и ЕГЭ) / Л.И. Мальцева, Е.В.Еремеева. – Москва, 2018. – 160 с.

7.         Маҷидов Ҳ. Забони адабии муосири тоҷик. Луғатшиносӣ / Ҳ. Маҷидов. – Душанбе, 2007. – 248 с.

8.         Маҷидов Ҳ. Хусусиятҳои лексикӣ-семантикии воҳидҳои фразеологии феълии забони ҳозираи адабии тоҷик (рисолаи номзадӣ) / Ҳ. Маҷидов. – Душанбе, 1968. – 249 с.

9.         Рашиди Ватвот. Ҳадоиқ ус-сеҳр. - Душанбе: Дониш,1987. – 121 с.

10.     Султонова Р.М. Лингвистический статус стилистических средств таджикского и русского языков: сопоставительный аспект: диссертация...доктора филол. наук. – Душанбе, 2021. – 375 с.

11.            Тоиров У., Ибодов Б., Тоиров Ш. Каломи мазум. - Душанбе: Шарқи озод, 2005. – 453 с.

12.      Шарифов Х. Каломи бадеъ. – Душанбе: Маориф, 1991. – 160 с.

13.      Эльсабрути Р.Р. Экспрессивный потенциал арабской речи // Язык и культура. – Россия, Томск: Национальный исследовательский Томский государственный университет, 04.12.2018. – С. 120-133.

II.       Сарчашмаҳо

1.         Айнӣ С. Ёддоштҳо. Душанбе: Адиб, 1990. – 352 с.

2.         Гулрухсор. Занони Сабзбаҳор (марзи номус). – Душанбе: Адиб, 2019. – 432 с.

3.         Кўҳзод У. Писанддара. – Душанбе: Маориф, 1984. – 208 с.

4.         Кўҳзод У. Роҳи паси ағба. – Душанбе: Ирфон, 1987. – 384 с.

5.         Мамадов К. Кофтукови ҷинояткор. – Душанбе: Ирфон, 1994. – 192 с.

6.         Мирзо К. Марги бегуноҳ. – Душанбе: Адиб, 2012. – 528 с.

7.         Мирзоев К. Нишони зиндагӣ. – Душанбе: Адиб, 1993. – 496 с.

8.         Муҳаббати Ю. Пайванди шикаста. – Душанбе: Ирфон, 2003. – 192 с.

9.         Муҳаммадиев Ф. Муҳоҷирон. – Сталинобод, 1959. – 192 с.

10.     Муҳаммадиев Ф. Одамони кўҳна. – Душанбе, 1963.

11.     Мӯсо Ш. Чеҳраи модар. – Душанбе: Адиб, 2012. – 408 с.

12.     Наимӣ Қ. Фоҷиа дар чашмасор. – Душанбе: Адиб, 1994. – 256 с.

13.     Насим Р. Хонае, ки сўяш мешитобам. – Душанбе, Адиб, 1993. – 224 с.

14.     Самад А. Гардиши девбод. – Душанбе: Адиб, 2007. – 568 с.

15.      Сорбон. Барзгар. Зуза. – Душанбе: Ирфон, 2017. – 288 с.

16.     Ҳамдам А. Оби зери ях. – Душанбе: Ирфон, 2011. – 272 с.

17.     Ҷалил Р. Асарҳои мунтахаб. Ҷ.2. Шўроб. – Душанбе: Адиб, 1988. – 464 с.

 

Таърихи нашр

Понедельник, 12 Сентябрь 2022