Мақоми суханвари мумтози форсисарои қарни XVII Ҳиндустон – Муҳаммадтоҳир Ғании Кашмирӣ дар ривоҷи назми форсизабони Ҳинд муайян карда шудааст. Ба мақсади тақрири саҳми Ғании Кашмирӣ дар ривоҷи забон ва адаби форсӣ ва мақоми баланди ӯ дар олами шеъру адаб маълумоти тазкиранигорон дар бораи муҳассаноти ашъори ӯ, тарзи калом ва ҳунари баланди шоирияш дар истифодаи воситаҳои бадеӣ ва хидмати арзандааш дар равнақи сабки ҳиндӣ аз тазкираҳои сершумор иқтибосҳо оварда шудааст, ки ҳамагӣ нуфузи арзишҳои ҳунарии каломи шоирро ифода мекунанд. Худи Ғании Кашмирӣ низ ҳунари шоирии худ ифтихор мекунад, ки дар мақола абёти зиёде аз чунин ифтихорияҳо ба ҳайси намуна оварда шудаанд.
Калидвожаҳо:Муҳаммадтоҳир Ғании Кашмирӣ, адабиёти форсизабони Ҳинд, Кашмир, асри ХVII, сабки ҳиндӣ, тазкира, ифтихориясаройӣ
1. Ғании Кашмирӣ, Муҳаммадтоҳир. Девони Ғанӣ.-Сринагар, 1964.-259 с.
2. Ихлос, Кишан Чанд. Ҳамешабаҳор. -Деҳлӣ, 2003. – 244 с.
3. Қонеъи Таттавӣ, Мир Алишер. Мақолот-уш-шуаро. - Карочи, 1957.
4. Қудратуллоҳи Гупомуӣ, Муҳаммад. Натоиҷ-ул-афкор. - Теҳрон, 1336.
5. Орзу, Сироҷуддин Алихон. Маҷмаъ-ун-нафоис.-Ҷ.2. - Исломобод, 2006. - С. 452-1306.
6. Санъӣ, Муҳаммадмуслим. Дебочаи “Девон”-и Ғанӣ. - “Девон”-и Ғанӣ. - Деҳлӣ, 1964. - С.5-56.
7. Сархуш, Муҳаммадафзал. Каламот-уш-шуаро / Муҳаммадафзал Сархуш. –Теҳрон, 1389. – 312 с.
8. Сафо, Забеҳулло.Таърихи адабиёт дар Эрон / Забеҳулло Сафо. - Ҷ.5/1.-Теҳрон,1373.-635с.
9. Сикари Кокуравӣ, Аҳмадҳусайн. Тури маъно.- Деҳлӣ, 2007.- 493 с.
10. Хушгӯ, Биндробин Дос. Сафинаи Хушгӯ (дафтари солис). - Патна, 1959. - 400 с.
11. Хушгӯ, Биндробин Дос. Сафинаи Хушгӯ. - Ҷ.2. - Теҳрон, 2011. – 900 с.
12. Ҳофизи Шерозӣ, Шамсиддин Муҳаммад. Куллиёт.-Теҳрон, 2001.-356 с.
13. Ҳусайнқулихони Азимободӣ. Ништари ишқ. - Ҷ.3. - Душанбе, 1983. - С. 783-1179.
14. Шерхони Лудӣ. Миръот-ул-хаёл. – Бомбай, 1324 ш.