В статье речь идет о видах письменности, которые секретари (дабирони девон) министерств использовали во время написания писем. Автор статьи, опираясь на данные надёжных источников, делает краткий обзор развития жанра эпистолографии в эпоху Сасанидов, его особенностей, языка и стиля прозы доисламской литературы, вклада дабиров (секретарей) иранского происхождения в становление и развитие арабского письменного дела (ремесла). Из исследования выясняется, что в эпоху Сасанидов секретари (дабирон) для написания различных писем (эпистолографий) использовали разные виды почерков, которые различались между собой и внешне, и с точки зрения использования алфавита и характерных форм указания на гласные буквы (харакаты).
виды доисламской письменности, язык писем, Ибн Мукаффаъ, ал-Фехрист- Ибн Надима, «Китобу-т-танбех», Сасаниды
1. Баҳор, Муҳаммадтақӣ. Сабкшиносӣ ё таърихи татаввури насри форсӣ. Иборат аз се ҷилд. Ҷилди аввал. – Теҳрон: Заввор, 1386. - 496 саҳ.
2. Ибни Надим, Муҳаммад ибни Исҳоқ. Китобул феҳраст. Тарҷумаи Ризо Таҷаддуд. Теҳрон, 1381. сию чор+854 саҳ.
3. Исо ал-Окўб. Таъсири панди порсӣ бар адаби араб. Мутарҷим Абдуллоҳ Шарифии Хуҷаста. – Теҳрон: Ширкати интишороти илмӣ ва фарҳангӣ, 1374. - 337 саҳ.
4. Кристенсен, Артур. Эрон дар замони Сосониён: Таърихи Эрони Сосонӣ то ҳамлаи араб ва вазъи давлат ва миллат дар замони Сосониён. Тарҷумаи Рашид Ёсамӣ. – Теҳрон: Нигористони китоб, 1383. - 562 саҳ.
5. Муҳаммадӣ, Муҳаммад. Таърих ва фарҳанги Эрон дар даврони интиқол аз асри Сосонӣ ба асри исломӣ. Ҷилди панҷум: Низоми девонӣ ё созмони молӣ ва идории сосонӣ дар давлати хулафо. – Теҳрон: Тўс, 1380. - 464 саҳ.
6. Салимов, Н. Авасто ва насри тоисломии форсу тоҷик// Нахустқомуси миллат. –Хуҷанд, 2001. саҳ. 22-34.
7. Фарҳанги муосири форсии якҷилдӣ. Таълифи Fуломҳусайн Садрии Афшор, Насрин Ҳакамӣ, Настаран Ҳакамӣ. -Теҳрон: Фарҳанги муосир, 1382. –бисту чаҳор+1354 саҳ.
8. Фарҳанги забони тоҷикӣ. Иборат аз ду ҷилд: Ҷилди 1. 952с., Ҷилди 2. -952 с.- Москва: Советская энсиклопедия, 1969.