Представлена полная и всесторонняя характеристика книги «аль-Ансоб» («Генеалогия») Абу Са`да Абдулкарима Сам`они (1112-1166), являющейся одним из важнейших и авторитетнейших произведений, посвященных науке генеалогии в средневековом мусульманском мире. После определения значения генеалогии (нисбашиносӣ) приводится описание важнейших источников этой науки, созданных до эпохи Сам`они. Уточнено время написания книги, приводится описание её структуры и содержания, способов и принципов толкования нисбы, даны сведения обо всех изданиях труда Сам`они, об источниках и рукописях «аль-Ансоба» и т.д. Отмечается, что из-за большого объема был сделан ряд извлечений и сокращений из «аль-Ансоба», в том числе сокращение Ибн Асира, Джалолиддина Суюти (ХV-ХVI вв) .
генеалогия, Сам`они, «аль-Ансоб», нисба, письменные источники, сокращение (талхис), перевод, кодикология, источник
1. Ёқути Ҳамавӣ, Абўабдуллоҳ Ёқут ибни Абдуллоҳ ал-Ҳамавӣ. Муъҷам-ул-булдон. – Бейрут: Дору Содир, иборат аз ҳафт ҷилд.
2. Заҳабӣ, Шамсуддин Муҳаммад ибни Аҳмад. Сияру аълом ан-нубало. – Бейрут: Муассисат-ур-рисола, 1985, иборат аз бисту панҷ ҷилд.
3. Зириклӣ, Хайриддин. ал-Аълом. – Бейрут: Дор-ул-илм ли-л-малойин, 2002, иборат аз ҳашт ҷилд.
4. Ибни Асир, Иззуддин ибни Асири Ҷазарӣ. ал-Лубоб фӣ таҳзиб ал-Ансоб. – Бағдод: Мактабату Мусанно, иборат аз се ҷилд.
5. Ибни Халликон, Абулаббос Аҳмад ибни Муҳаммад. Вафийёт-ул-аъён. – Бейрут: Дор-ул-кутуб ал-илмийя, 1998, иборат аз шаш ҷилд.
6. Карл Броккелман. Таърих ал-адаб ал-арабӣ. – Риёз: Мактабат-уш-шомила, 2004, иборат аз шаш ҷилд.
7. Қифтӣ, Ҷамолуддин Абулҳасан Алӣ ибни Юсуф. Инбоҳ-ур-рувот. – Қоҳира: Дор-ул-фикр ал-арабӣ, 1986, иборат аз чаҳор ҷилд.
8. Самъонӣ, Абдулкарим ибни Муҳаммад. ал-Ансоб / Бо муқаддима ва таълиқоти Абдуллоҳ Умар ал-Борудӣ. – Бейрут: Дор-ул-ҷинон, 1988, иборат аз панҷ ҷилд.
9. Самъонӣ, Абдулкарим ибни Муҳаммад. ал-Ансоб / Бо ҳавошии Муҳаммад Абдулқодир Ато. – Бейрут: Дор-ул-кутуб ал-илмия, 1998, иборат аз панҷ ҷилд.
10. Самъонӣ, Абдулкарим ибни Муҳаммад. ал-Ансоб / Тасҳеҳ ва таълиқи Шайх Абдурраҳмон ибни Яҳё ал-Муалламии Ямонӣ. – Ҳайдаробод, 1962, иборат аз дувоздаҳ ҷилд.
11. Субкӣ, Тоҷуддин Абўнаср Абдулваҳҳоб ибни Алӣ. Табақот-уш-шофеия ал-кубро. – Қоҳира: Дору эҳё ал-кутуб ал-арабӣ, иборат аз даҳ ҷилд.
12. Умар Ризо Каҳҳола. Муъҷам-ул-муаллифин. – Бейрут: Дору эҳё ат-турос ал-арабӣ, 1957, иборат аз понздаҳ ҷилд.
13. Фарҳанги осор. Ба сарпарастии Аҳмад Самеии Гелонӣ. – Теҳрон: Суруш, 1375.
14. Фуод Сазгин. Таърих-ут-турос ал-арабӣ. – Риёз: Дор-ус-сақофати ва-н-нашр, 1991, иборат аз даҳ ҷилд.
15. Ҳоҷӣ Халифа, Мустафо ибни Абдуллоҳ. Кашф-уз-зунун. – Бейрут: Дор-ул-кутуб ал-илмийя, 2005, иборат аз се ҷилд.
16. Юсуф Иллион Саркис. Муъҷам-ул-матбуот ал-арабийя. – Қоҳира: Мактабат-ус-сақофа ад-динийя, иборат аз ду ҷилд.
17. Яҳё Маҳмуд ибни Ҷунайд. Абўсаъд ас-Самъонӣ ва оламийят-ус-сақофа ал-арабийя. – Риёз: Марказ-ул-буҳус ва-т-тавосул ал-маърифӣ, 2017.