Таъсири адабиёти гуфтории халқ ба эҷодиёти Гулрухсор дар заминаи баррасии унсурҳои фолклорӣ дар романи «Занони Сазбаҳор» ихтисос ёфтааст. Дар он унсурҳои гуногуни фолклорӣ, аз он ҷумла хоб ва таъбири он, боварҳои мардумӣ, зарбулмасалу мақолҳо, марсияву дуохониҳо ва тарзи истифодаи онҳо дар образофаринӣ ва характерофаринӣ мавриди таҳқиқ қарор гирифтаанд. Гуфта мешавад, ки романи мазкур маҷмўи тақдирҳои садранги инсонӣ, ҷамъи характерҳои миллӣ, анвои расму оин ва суннату маросимҳои мардумӣ, намунаҳои хеле ҷолиби зарбулмасалу мақол ва шеъру таронаҳо, дуоҳои неку бад, таъбиру ибороти рехта, панду ҳикматҳои тоҷикӣ аст. Хулоса шудааст, ки яке аз муҳимтарин хусусиятҳои ин роман забони пуробуранги он мебошад, ки барои ифодаи фарҳанги мардумӣ ва таҷассуми фолклори нодири он ба кор рафтааст.
Вожаҳои калидӣ: Гулрухсор, роман, «Занони Сабзбаҳор», адабиёти гуфтории халқ, фарҳанги маънавӣ, зарбулмасалу мақол
1. Гулрухсор. Занони Сабзбаҳор. -Душанбе: Адиб, 1990. – 320 с.
2. Гулрухсор. Занони Сабзбаҳор (Марзи номус). - Душанбе: Адиб, 2019. - 432 с.
3. Қосимӣ С.А. Мулоҳизаҳо андар боби адабиёти шифоҳӣ ва хаттӣ – Душанбе: Ирфон, 2020. – 396 с.
4. Раҳмонӣ Р. Эҷодиёти гуфтории мардуми тоҷик.- Душанбе: Сино, 2008. - 112 с.
5. Рейснер М.Л. Сны в персидской касыде Х1-Х11вв.: типы и функции/ М.Л. Рейснер // Ученые записки ХГУ им. академика Б.Гафурова. Серия: Гуманитарные науки. – 2016. - № 3.- С. 58-70.
6. Савельева В.В. Художественная гипнология и онейропоэтика русских писателей / В.В.Савельева. – Алматы: Жазуши, 2013. – 51 с.
7. Сайфуллоев А. Соле, ки накўст, аз бањораш пайдост. // Садои Шарќ, 1990, №7. -С. 123
8. Фолклори водии Қаротегин/ мураттиб Гулрухсор. – Душанбе: Маориф, 1986.
p.